IMGP9340o.jpg IMGP9337fMiniaturyIMGP9349xIMGP9337fMiniaturyIMGP9349x

Kwokacz
Wygląd ogólny: Duży brodziec o dużej okrągłej głowie, grubej szyi i masywnym korpusie. Dziób również dość masywny i długi jak na brodźca. Nogi dość długie, również grube żółtawe, lub zielonkawe. Wydaje się potężny zarówno na lądzie jak i w locie. Wierzch ciała szarawy lub szarobrązowy, spód i brzuch zawsze biały , pierś w różnym stopniu kreskowana co zależy od szaty i wieku. Dziób - Mniej więcej w 2/3 dzioba występuje delikatne skrzywienie ku górze. (Nie jest to jednak cecha diagnostyczna odróżniająca go od brodźca pławnego, u którego taka deformacja również się zdarza!) Ważną cechą identyfikacyjną jeżeli chodzi o dziób jest jego ubarwienie. U kwokacza dziób jest w każdej szacie rozjaśniony u nasady i staje się ciemny dopiero od połowy długości (u pławnego rozjaśnienie nie przekracza zwykle 1/4 długości dzioba). Twarz - Oko duże , w każdej szacie z jasna obwódką . Charakterystyczna jest czarna plama w kantarku, o zmiennej długości w różnych szatach. (u b. pławnego jest niewyraźna lub nie występuje) U kwokacza rozjaśnienie nad okiem (brew) rzadko przekracza linię oka. Elementy te powodują, że twarz kwokacza ma ostrzejszy, bardziej zadziorny wyraz. Sylwetka i ubarwienie w locie:
Skrzydła są długie i dość szerokie jak na brodźca. Również w locie można zwrócić uwagę na szeroką szyję i dużą głowę.
Z bliskiej odległości lecący kwokacz jest trudny do pomylenia - jego krępą, masywną sylwetkę potęgują krótkie nogi, które tylko nieznacznie wystają poza ogon (tylko połowa palców)..
Lecący kwokacz wydaje się bardzo ciemny - lotki 1.rzędu , pokrywy lotek 1.rzędu i część małych pokryw są brunatno-czarne i w dobrym naświetleniu kontrastują z jaśniej ubarwionymi lotkami II rzędu , dużymi i średnimi pokrywami oraz barkówkami.
Ważną cechą dość trudną do zauważenia jest spód skrzydła u lecącego ptaka. U kwokacza spód skrzydła jest jednolicie jasny z niewyraźnymi (widocznymi tylko z bliska) rzadkimi kropeczkami.
Charakterystyczny dla brodźców klin na plecach jest raczej szeroki i niezbyt długi i sięga połowy pleców, nigdy nie przekraczając granicy ramion Krótkość klina dodatkowo podkrelają niezbyt długie lotki 3. rzędu (dłuższe u brodźca pławnego)
Ogon z delikatnym poprzecznym prążkowaniem na białym tle o słabnącym nasyceniu na zewnętrznych sterówkach. Z daleka ogon może wydawać się biały.

Rozmiary
900*596
Odwiedzin
1246
Ocena
nieoceniane
Oceń to zdjęcie